Waarschijnlijk realiseert niet iedereen zich dat er ook buiten de Aardse atmosfeer sprake is van wind. En dat je dus ook in de ruimte kunt zeilen. Zeilen op een ander soort wind, dat wel: zonnewind. De deeltjes waaruit het zonlicht is samengesteld oefenen kracht uit op de voorwerpen die erdoor beschenen worden.
Johannes Kepler was, in de 16e eeuw, de eerste die zich de mogelijkheden van een zonnezeil realiseerde. Hij kwam tot dat inzicht bij het bestuderen van een komeet. De staart van een komeet wordt namelijk veroorzaakt door de zonnewind die deeltjes ervan de ruimte in blaast.
Duurzame ruimtevaart
De kracht van de zonnewind is klein maar omdat er in het luchtledige geen remmende factoren als wrijving optreden zou je met een zonnezeil toch grote snelheden kunnen bereiken. Omdat je op die manier geen brandstof de ruimte in hoeft te brengen is zonnezeilen in theorie een goedkope en zeer milieuvriendelijke manier om van planeet naar planeet te reizen. De laatste jaren zijn door de NASA, de Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA en de particuliere Planetary Society kleinschalige experimenten gedaan om het concept te testen aan de realiteit.
Waar dat op termijn toe kan leiden laat dit plaatje zien. Het zonnezeilschip Johannes Kepler verlaat zijn baan om de Aarde, op weg naar de manen van Jupiter. Het zeil heeft een spanwijdte van twee kilometer en is gemaakt van flinterdun spiegelend materiaal. Met kleinere driehoekige zeiltjes, nog altijd zo’n 45 meter groot, wordt de besturing geregeld..
De ruggengraat van het schip heeft een lengte van 1500 meter en biedt voornamelijk plaats aan vracht. Halverwege, ongeveer ter hoogte van het zeil, bevindt zich een verblijf voor bemanning en passagiers. Dat draait rond om zwaartekracht op te wekken.
De drie kleine pendelscheepjes bij de staart van het schip, nog altijd even groot als de vroegere Amerikaanse space shuttles, geven een idee van de enorme afmetingen van het zonnezeil.
Draaien aan de Aarde
De grootste uitdaging bij het maken van dit plaatje was de spiegeling van onze planeet in het zeil. Ik heb eindeloos aan de Aarde en aan het zeil zitten draaien tot ik helemaal tevreden was over het effect. Die mogelijkheid heeft de fotograaf die over vijftig of honderd jaar hetzelfde beeld wil vastleggen natuurlijk niet. Maar hij/zij kan dit wonder wel met eigen ogen aanschouwen en daar ben ik best een beetje jaloers op.
Natuurlijk is ook dit werk te koop als print op aluminium, hout, canvas of papier in mijn webshop.
