De regenboog-wereldkaart die ik presenteer in deze blogpost is een direct gevolg van het wereldkampioenschap voetbal in Qatar. Een toernooi dat al snel ontaardde in een kampioenschap statements maken. Dat was natuurlijk vooral de schuld van de Fifa, die “politieke” uitingen als de OneLove-band verbood op straffe van een gele kaart. En van het organisatiecomité dat ieder lapje textiel met regenboogkleuren uit de stadions bande.
Regenboogvlaggen
Het is niet vreemd dat de regenboog van oudsher tot de verbeelding spreekt. Het is een mooi en toch ongevaarlijk natuurverschijnsel dat bovendien enigszins zeldzaam en vluchtig is. In de loop der eeuwen zijn regenboogvlaggen dan ook gebruikt door zeer uiteenlopende groepen: de Inca’s, de Duitse boeren in de 16e eeuw, de vredesbeweging, Greenpeace.
Hoop
Grappig genoeg werd de regenboog ook een tijdlang als symbool gebruikt door evangelische christenen. Oudere jongeren herinneren zich nog wel de stickers met “Er is hoop”. Je ziet ze tegenwoordig nog maar zeer zelden.
Pride
Maar sinds het eind van de jaren zeventig wordt de regenboog vooral geassocieerd met de strijd van homo’s, lesbiennes, trangenders en aanverwante groepen voor gelijkwaardigheid. De Pridevlag werd ontworpen door de Amerikaanse kunstenaar Gilbert Baker en had oorspronkelijk acht kleuren. Om praktische redenen bleven er uiteindelijk de zes over die tegenwoordig gebruikt worden: rood, oranje, geel, groen, blauw en paars.
OneLove
De OneLove-band waar tijdens het WK zoveel om te doen was, heeft weer een andere kleurencombinatie: rood, zwart, groen, roze, geel en blauw. Niet echt regenboogkleuren, niet in die volgorde tenminste. Maar het idee is hetzelfde: het recht van iedereen om zichzelf te zijn, ongeacht huidskleur, afkomst, seksuele voorkeur of gender.
Qatar
Wat kan je daar nou op tegen hebben, zou je denken. Toch wilde men in Qatar geen regenbogen of andere uitingen van diversiteit in de stadions hebben. Maar het zou flauw zijn alleen de Qatari daar op aan te kijken. Ook in de rest van de wereld menen nog heel veel mensen het recht te hebben te bepalen hoe anderen hun leven inrichten.
Wereldkaart
Aangezien ik zelf enige affiniteit heb met de b in lgbti voelde ik de sterke behoefte om tussen de wedstrijden door ook een statement te maken. En wat doe je dan als cartograaf? Een wereldkaart maken natuurlijk. In regenboogkleuren.
Pride-kleuren
Ik heb de grijstinten op de hoogtekaart van onze planeet “vertaald” naar de zes kleuren van de Pridevlag. Paars is het laagland, rood is het hooggebergte. De verdeling is niet helemaal evenredig. Echt hoge gebieden zijn zeldzaam op de aardbol. Ik heb diverse schuifjes daarom een stukje naar links gezet om te voorkomen dat het blauw en paars de boventoon zou voeren.
Reliëf
Behalve de ideële aspecten vind ik de kleurencombinatie ook gewoon mooi om naar te kijken. Daarnaast levert de kaart ook een bijdrage aan onze kennis van het reliëf op onze planeet. In elk geval een bijdrage aan mijn kennis. Zo had ik me eigenlijk nooit gerealiseerd dat een groot deel van zuidelijk Afrika vrij hoog ligt. En dat de Sahara geen saaie vlakte is maar over een paar interessante bergketens beschikt. Dat de westkant van het Arabisch schiereiland veel hoger is dan de oostkant. Dat er in Azië een paar grote kuilen zitten: gebieden die veel lager liggen dan al het land eromheen.
Onder water
Overigens vallen de paarse gebieden ook min of meer samen met het land dat onder water loopt als alle poolkappen smelten. Waaronder Qatar. En Nederland. Maar dat is weer een ander verhaal.
