Wandelen naar Westvleteren
De trappist van Westvleteren heeft onder bierliefhebbers een bijna mythische faam. Dat heeft zeker voor een flink deel te maken met de smaak van het bier. Maar ook de relatieve zeldzaamheid speelt een belangrijke rol. Het maakt de Westhoek van Vlaanderen tot een uitgelezen bestemming voor de vijfde wandeling uit het hopelijk ooit te verschijnen boekje De Beste Bierwandelingen van de Benelux.
Schaarste
Eigenlijk geven de monniken van de Sint-Sixtusabdij onbedoeld een mooi lesje economische principes. Ze willen voorkomen dat hun bier een commercieel product wordt; van oudsher zijn de flesjes daarom alleen persoonlijk af te halen bij de abdij, onder strenge voorwaarden. Maar juist daardoor is de trappist van Westvleteren een schaars product en schaarste drijft de prijs op. Als je het bier dus ergens in Nederland op de kaart ziet staan hoef je niet verbaasd te zijn als een een bedrag in de orde van 15 euro achter staat.
Expeditie
Onlangs werd bekend dat, om die wantoestanden te voorkomen, het bier in de toekomst direct geleverd gaat worden aan een aantal Nederlandse slijterijen. Maar of dat de schaarste helemaal weg gaat nemen is voorlopig de vraag. Reisgenoot A. en ik zagen dan ook in dat bericht geen reden af te zien van onze langverwachte Westvleterenexpeditie.
Westhoek
De Sint Sixtusabdij ligt in de Westhoek van Vlaanderen, het gebied ingeklemd tussen te Noordzee en Noord-Frankrijk. Dat is een heel eind treinen vanaf Rotterdam. Met goede planning, een beetje geluk en tamelijk vroeg opstaan is de expeditie in theorie in een dag te volbrengen. Maar wij konden gelukkig beschikken over een basecamp in Hillegem, provincie Oost-Vlaanderen, bij familielid M. Vandaar is het overigens nog steeds een kleine twee uur met de trein naar Poperinge, het eind van de spoorlijn en het begin van de wandeling.
Route
Onze route van vandaag heeft een lengte van 19,5 kilometer en is te volgen op het bovenstaande kaartje. Er kan ingezoomd worden op de kaart en hier is een full-screenversie.
Gotisch
Poperinge is een alleraardigst stadje met zo’n 20.000 inwoners, met een aantal bezienswaardige (neo-)gotische gebouwen en een snufje jugendstil. En met een ruime keus aan etablissementen voor het traditionele fruithapje met slagroom.
Park
We verlaten Poperinge via het Burggraaf Frimoutpark, bereikbaar via een smal steegje vanaf de Grote Markt. Aan de overkant van de Poperingevaart zien we hoge ranken met hop, een bekend streekproduct van de Westhoek.
Glooiend
We lopen verder tussen velden met tarwe, mais en aardappelen. Het landschap is licht glooiend en vrij open. Op regenachtige dagen in koudere seizoenen is wandelen hier waarschijnlijk minder prettig en ook bij hittegolven is dit niet het ideale traject. Maar vandaag, met temperaturen rond de 24 graden en een licht briesje, is het goed te doen.
In De Vreede
Na ruim achtenhalve kilometer bereiken we het doel van onze tocht. Van de abdij krijgen we weinig te zien; er staat een hoge muur omheen. Maar aan de overkant van de weg bevindt zich Ontmoetingscentrum In De Vreede, feitelijk het bezoekerscentrum van Westvleteren, met een groot terras.
Blond en bruin
De monniken brouwen drie verschillende bieren: de blonde 6 en de bruine 8 en 12. Wij kiezen voor de 8; met nog meer dan de helft van het parcours voor de boeg is de 12 misschien wat te ambitieus. We nemen er een portie paterskaas en een plateautje hummus bij. En van de 12 kopen we een paar flesjes voor thuisconsumptie.
Bos
Een horecastop als deze kan uiteraard beter iets na de helft van de wandeling gepland worden. We hebben nu, met het bier in de benen en de souvenirs op de rug, iets meer dan de helft van de tocht nog voor de boeg. Toch is het in dit geval de juiste volgorde, want het tweede deel van de wandeling voert wat meer door bos en is daardoor niet alleen beschutter, maar ook (nog) mooier dan het eerste stuk.
Grot
Om te beginnen komen we door het Sint-Sixtusbos, grenzend aan de abdij. Hier bevindt zich onder andere de Lourdesgrot, gebouwd na de Eerste Wereldoorlog uit dankbaarheid dat de verschrikkingen van de oorlog grotendeels aan de abdij voorbij gegaan waren.
Kerkhof
Die oorlog is hier in de Westhoek trouwens nooit ver weg. Een paar kilometer verder komen we langs een oorlogskerkhof. Een relatief kleine begraafplaats met niettemin honderden graven van soldaten die de pech hadden in de verkeerde tijd geboren te zijn. En daar worden we wel even stil van.
Kasteel
Weer een eind verder komen we nog over het dicht beboste terrein van kasteel de Lovie, tegenwoordig in gebruik als psychiatrisch centrum. En dan lopen we Poperinge alweer binnen. Hoewel twintig kilometer voor ons geen ongebruikelijke afstand is lopen we nu wel enigszins op ons tandvlees. Maar het was de inspanning waard.
Rijping
Na thuiskomst lees ik bij de schenk- en degustatietips dat de Westvleteren 8 en 12 pas na anderhalf tot twee jaar rijpen tot hun volle recht komen. Een mooie oefening in zelfbeheersing. Maar of het me gaat lukken?
Eerdere bierwandelingen:
– La Trappe
– De Leckere
– Gulpener
– De Molen
