Ik wijdde ooit al eens een blogpost aan mijn lievelingsboom in de herfst, de liquidambar styraciflua, oftewel de amberboom. Maar wat is mijn favoriete lenteboom? Ik kies, na lang beraad, met de magnolia als runner up, voor de prunus, de Japanse sierkers met zijn uitbundige roze bloesem.
Imago
Het is natuurlijk funest voor mijn imago als stoere mannelijke kerel, die adoratie van prunussen. Maar dat imago was toch al niet meer te redden. En in deze genderfluide tijden moet het toch kunnen, zo’n voorliefde voor roze bloesems.
Prunus serrulata
Er bestaan veel soorten prunussen; Wikipedia noemt er een stuk of dertig en sommige zien er heel anders uit dan de boom die ik bedoel. Maar als ik het over de prunus heb bedoel ik de prunus serrulata, de Japanse sierkers, of op zijn Vlaams de Japanse kerselaar.
Japan
Zoals de naam al enigszins doet vermoeden komt de Japanse sierkers oorspronkelijk uit Japan en enkele buurlanden als Korea en China. De Japanners zijn zo mogelijk nog idolater dan ik van de sakura, zoals ze de kersenbloesem daar noemen. Men ziet het als metafoor voor het leven: heel mooi maar veel te kort. Tja, daar zit wel wat in.
Slingers
Vroeger bloeide de Japanse kers altijd rond mijn verjaardag, 24 april. Misschien ligt daar dan ook de verklaring voor mijn prunusaanbidding. Maar door de klimaatverandering moet ik tegenwoordig zelf de slingers ophangen. De winters worden korter, het voorjaar begint eerder. De bloeiperiode is daardoor al gauw een week of twee vroeger dan voorheen.
Rood en wit
Waarom is bloesem eigenlijk bijna altijd wit of rood, of een tussenkleur van die twee, zoals roze? Gele of blauwe bloesems bestaan niet, althans niet in onze streken. De deskundigen die ik raadpleegde wisten het ook niet. Misschien is anthocyanine, het pigment dat de roze kleur veroorzaakt, het makkelijkst door de boom aan te maken in de voorjaarszon. Of misschien werkt deze kleur het best om insecten te lokken. Er moet tenslotte wel bestoven worden; het plezieren van mensenogen is bijzaak voor de prunus.
Kortstondig
Jammer genoeg duurt het bloeiseizoen van de prunus serrulata hooguit een week. De rest van het jaar is het een vrij onopvallende boom. Aan de andere kant: juist omdat die bloesemtijd maar zo kort duurt weten we ‘m te waarderen. En het is altijd een goede reden om er met mijn camera op uit te trekken om die kortstondige schoonheid vast te leggen.
Stad
Je hoeft er de stad niet voor uit. Sterker nog: uitheems als-ie is, vind je de prunus serrulata in Nederland vrijwel uitsluitend binnen de bebouwde kom: in tuinen, parken en als laanbeplanting. Mijn drie favoriete plekken in Rotterdam om prunussen te spotten zijn de Statensingel in Blijdorp, de Savornin Lomanlaan in Bergpolder en de Schie ter hoogte van de Mevlanamoskee. Maar ze staan natuurlijk op veel meer plaatsen; hieronder volgt een bloe(se)mlezing met de mooiste exemplaren.
Uitgebloeid
En voor je het weet zijn de prunussen uitgebloeid en ligt de bloesem op straat. Maar er is één zekerheid in het leven: over ongeveer een jaar is er weer zo’n prachtweek.
