Twee planeten op het strand

Hoe groot is Mars, in verhouding tot de Aarde? Bij dat soort schaalvergelijkingen is het altijd een goed idee voorwerpen te gebruiken die iedereen kent. In het begin van deze eeuw haalde ik er, om het uit te leggen, wel eens een munt van twee euro en een eurocent bij. De Aarde is dan de twee euro en Mars is de cent. En om de vergelijking nog wat verder door te trekken: Pluto is het bolletje op de cent.

Analogie

Maar sinds 2006 is Pluto officieel geen planeet meer. En ik denk dat het ongeveer in dezelfde periode was dat de eurocent uit onze portemonnee verdween. Daarmee is de lol er een beetje af bij die eurovergelijking. Als alternatief introduceer ik in deze blogpost de strandballenanalogie.

Dit soort vergelijkingen is trouwens hard nodig. Want met de kennis van het zonnestelsel, onze directe omgeving, is het treurig gesteld. Je zal de volksstammen de kost moeten geven die het verschil niet weten tussen het zonnestelsel, de melkweg en het universum, bijvoorbeeld. Zelfs de Volkskrant schreef ooit dat Jupiter de grootste planeet van het heelal is. Ik vergeef het ze nooit.

De acht planeten opnoemen in de juiste volgorde is een basisvaardigheid die maar weinig mensen beheersen. Ook kennis over de grootte en onderlinge afstanden van die hemellichamen is slechts zeer beperkt aanwezig.

Strandballen

Om de een of andere reden denken veel mensen dat Mars groter is dan de Aarde. Wellicht heeft dat iets te maken met zijn bloederige historie als Romeinse oorlogsgod. Terwijl we inmiddels weten dat die rode kleur meer met roest dan met bloed te maken heeft.

In werkelijkheid is onze eigen homeworld ongeveer twee keer zo groot als Mars. De Aarde heeft een diameter van 12.742 kilometer; ons buurplaneetje komt niet verder dan 6.779 kilometer. Omdat dat afstanden zijn die niet iedereen dagelijks fietst heb ik de schaal, in deze artist impression, teruggebracht tot twee strandballen.

Misverstand

Daarmee is ook meteen een misverstand uit de wereld geholpen, of zelfs uit twee werelden tegelijk. Namelijk dat Mars een leuke backup-planeet is, en dat we met zijn allen daarheen kunnen verhuizen als de situatie op Aarde onhoudbaar wordt.

Mars is een leuk stukje onroerend goed, met diepe ravijnen, hoge bergen, stoere ijskappen en coole kraters. En het is prettig dat een dag er ongeveer even lang duurt als bij ons. Maar als we er met zijn allen heen gaan wordt het er toch een beetje krap. Nog afgezien van onaangename bijkomstigheden als de lage temperaturen en de ijle atmosfeer.

Terraforming

Ik denk dat het een goed idee is als er mensen naar Mars gaan om de planeet te onderzoeken en om te proberen er een samenleving op te bouwen. Als er weer eens een enorme meteoor inslaat op Aarde is het fijn te weten dat er ook een afdeling elders is.

En ik geloof ook vast dat het mogelijk is Mars te terraformen, simpel gezegd: een wat vriendelijker klimaat en atmosfeer te bezorgen. Maar terraforming is een ultra-lange termijnproject en je maakt de planeet er niet groter mee. Het blijft dringen.

Nee, laten we dus ook maar een beetje voorzichtig zijn met die linkerstrandbal.