De Open Torens van 020

Open Torens is het antwoord van Amsterdam op de Rotterdamse Dakendagen. Zoals de meeste Rotterdammers heb ik de neiging om Amsterdam enigszins denigrerend aan te duiden als 020. Maar stiekem vind ik het eigenlijk best een leuke stad. Okee, dat het de hoofdstad is terwijl de regering er niet zit snap ik nog steeds niet. Maar vooral op het gebied van oude en nieuwe architectuur en stedebouw is er veel te zien daar rond het Y.

De Open Toren Dag (spatiegebruik voor rekening van de organisatie) op 24 maart was dan ook een goede aanleiding om naar Amsterdam te gaan. Al was ik helaas te laat om nog te reserveren voor highlights als de Westertoren en de Posthoornkerk; om de een of andere reden mis ik dat moment altijd.

De sleutels van Berlage

De ervaring met dit soort evenementen leert dat zich bij sommige locaties in de loop van de middag rijen gaan vormen. Omdat de Beurs van Berlage mij zo’n populaire plek leek besloot ik daar meteen om tien uur voor de deur te staan. Helaas bleek de sleutel van de toren zoek.

De Kalvertoren

Goed, dan eerst maar de toren op de Kalverpassage. Dat bouwwerk, waar een restaurant in gevestigd is, steekt slechts enkele meters boven de omliggende daken uit, maar de doorkijkjes zijn niettemin fascinerend. Jammer genoeg is er geen terras zodat de foto’s door een extra laag glas genomen moesten worden; een handicap die voor de meeste Amsterdamse torens bleek op te gaan.

De Zilveren Toren

Toen ik terugkwam bij de Beurs stond daar inmiddels een rij van twintig meter voor een nog steeds gesloten deur. Ik besloot Berlage maar voor een andere keer te bewaren en te kiezen voor de volgende locatie op mijn lijstje: de Zilveren Toren.

Een kantoorgebouw van maar liefst elf verdiepingen; in Rotterdam lachen we daar om maar vanwege de plek, vlak naast het Centraal Station, kregen de uitzichten toch een negenenhalf van me. Ook hier was, vervelend genoeg, geen buiten. En de weersomstandigheden waren ook niet optimaal dus de foto van de eeuw heb ik niet kunnen maken.

Terrasje

Zo’n dakterras als op de volgende foto iets onder het midden, zou ik best willen hebben.

Het REM-eiland

Mijn volgende bestemming, het REM-eiland, bevindt zich een paar kilometer van de binnenstad in de Nieuwe Houthaven, een sfeervolle plek met steigers, schepen, industrie, oude loodsen en nieuwe woonwijken.

Ik was een jaar of vijf geleden al eens in dit voormalige piratennest geweest, vanwege het officiële en feestelijke afscheid van mijn toenmalige werkgever. Nee, niet Rem Koolhaas, hoewel dat ook toepasselijk zou zijn geweest. Het restaurant had destijds de keuken nog niet helemaal op orde, waardoor mijn (ex-)collega’s en ik die avond erg veel honger geleden hebben. Nu smaakte de koffie prima en was de bediening erg vriendelijk.

Het REM-eiland bood, zonder belemmerend glas, een prachtig uitzicht op de omliggende havengebieden. Het weer was nog steeds wat somber maar daar kunnen ze in Amsterdam ook niets aan doen.

Zuidas

Aan de andere kant van Amsterdam, op de Zuidas, stonden een paar open torens dicht bij elkaar: het gebouw van ABN Amro, het Crown Plaza Hotel, de Symphonytoren en The Edge. Ook hier maakten het glas en het nog steeds wat heiige weer het fotograferen lastig. Misschien kan bij een volgende editie van de Open Toren Dag de Viñoly-toren ook meedoen; ik kom graag wat foto’s maken vanaf die brandtrappen.

Buitenruimte

De buitenruimte op de Zuidas lijkt vooral ontworpen te zijn om van bovenaf te bekijken. Wat natuurlijk ook geen slecht idee is met al die hoge gebouwen er om heen.

The Edge

Mijn toer langs de Open Torens eindigde bij The Edge, het nieuwe kantoor van de firma Deloitte. De rondleiding door dit meest duurzame kantoorgebouw ter wereld was een leuk voorproefje van de Dag van de Architectuur.

Vanaf de bovenste verdieping van de Edge zag ik dat het weer in korte tijd enorm was opgeklaard: de Amsterdamse binnenstad baadde in de lentezon. Te laat: het liep inmiddels tegen vijf uur. Ik kom graag nog een keer naar Amsterdam op een volgende editie van de Open Torens, met hopelijk wat meer fotografische weersomstandigheden. En een paar torens met een dakterras.