De veertigste editie van de marathon van Rotterdam, op zondag 24 oktober 2021, was een heel bijzondere. Om te beginnen was het de eerste Rotterdamse marathon in tweeënhalf jaar. Best een lang interval voor een jaarlijks evenement, maar we weten allemaal welk piepklein opdondertje van een virus daarvoor verantwoordelijk was.
Herfst
Maar ook het seizoen maakte deze marathon uniek. Het evenement vindt altijd plaats in de eerste helft van april; dit was de eerste en waarschijnlijk enige keer dat 17.000 lopers deze 42.195 meter in de herfst aflegden.
Seizoenskenmerken
Omdat er toch al vele duizenden foto’s van de marathon gemaakt worden besloot ik me met mijn fotografie deze keer eens op die seizoenskenmerken richten. Met als doel een collectie foto’s waarbij iedereen zelfs over honderd jaar nog meteen denkt: ah, herfstkleuren, dat moet de marathon van 2021 geweest zijn.
Psychedelisch
Ik stelde me bijna psychedelische beelden voor van lange lanen vol lopers, waarbij de kleurenpracht van de bomen zou wedijveren met de bonte verscheidenheid van hardlopersshirtjes. Maar dat viel nog niet mee. Opvallend veel bomen, met name langs het parcours, houden eind oktober nog steeds hardnekkig vast aan een overwegend groen kleurenpalet. Of dat te maken heeft met klimaatverandering of met het soort bomen dat we in Rotterdam langs lanen planten; wie zal het zeggen?
Stralend
Maar uiteindelijk heb ik toch nog wel een aardige verzameling herfstmarathonplaatjes bij elkaar geschoten. Daar was het weer ook wel behulpzaam bij, want zelden vond de marathon van Rotterdam onder zo’n stralend blauwe hemel plaats.
Volksfeest
Ik vond het bijna ontroerend om mee te maken, deze marathon. Om te zien dat het volksfeest, dat deze dag in Rotterdam altijd is, weer gewoon plaats kan vinden, na anderhalf jaar narigheid. Met bandjes, dweilorkesten, djembegroepjes en deejays langs de route. Met mensen die met bordjes en spandoeken hun geliefden aanmoedigden (“Hup Anne, rennen met je dikke reet!”, ik verzin dit niet). Met toeschouwers die wildvreemden over moeilijke momenten heen schreeuwden, geholpen door de namen bij de rugnummers (“Kom op Hans, je kan het!”)
Record
Van de wedstrijd om de eerste plaats maak je maar weinig mee als je door de stad fietst om foto’s te maken. Pas toen ik thuiskwam hoorde ik dat de winnaar voor het eerst sinds mensenheugenis geen Ethiopiër of Keniaan was, maar een Belg: Bashir Abdi. Hij liep niet alleen de snelste tijd ooit gelopen in Rotterdam, maar ook meteen een Europees record op de marathon: 2:03.35. Zelfs op de fiets zou ik ‘m niet bij kunnen houden…
Toevalstreffer
Blijkbaar waren de omstandigheden dus niet alleen ideaal om te fotograferen maar ook om te lopen. Je vraagt je af of ze die marathon niet beter ieder jaar om deze tijd kunnen houden. Maar waarschijnlijk was dit mooie weer een toevalstreffer; we hadden de afgelopen week tenslotte ook een paar hele natte, gure en winderige dagen. In elk geval staat de volgende marathon van Rotterdam gepland voor 10 april 2022, over minder dan een half jaar dus. Fijn, dan blijft mijn herfstfotoserie tenminste uniek.
