Op stap met de Manfrotto Brothers
Drie jaar geleden kocht ik, voor een euro of twintig, een mini-statief: de Manfrotto Pixi. Een bijzonder zinnige investering, want de afgelopen jaren heb ik deze driepoot duizenden keren gebruikt. In de blauwe uren, bij het maken van HDR-foto’s en soms ook op klaarlichte dag omdat het zelfs dan vaak de scherpte van de foto’s ten goede komt.
Door zijn compactheid is zo’n klein statiefje extreem stabiel. Eigenlijk zou er maar één reden kunnen zijn om een groter statief te gebruiken, namelijk als je een hoger standpunt wilt dan vlak boven de grond. Maar zelfs dan zijn er vaak muurtjes, paaltjes of prullenbakken te vinden om je die extra hoogte te geven.
Op reis
Groot voordeel van een ministatief is natuurlijk dat je ‘m makkelijk meeneemt op vakantie en op dagtripjes. De Pixi heeft dan ook heel wat gezien van Nederland en van de ons omringende landen. Hier zien we ‘m bijvoorbeeld in het Engelse Lake District met mijn, ook al onafscheidelijke, Nikon D5100 erop gemonteerd.
De Pixi heeft eigenlijk maar één nadeel: de camerastanden zijn beperkt. Je kunt de camera een graad of dertig omhoog of omlaag richten maar niet meer. En foto’s maken in staand formaat (portrait, zoals de Engelsen zeggen) is helemaal onmogelijk.
Grote broer
De firma Manfrotto heeft een reputatie wat betreft degelijke spullen. Toch bleek ook de Pixi niet het eeuwige leven te hebben. Op het slechts denkbare moment, de eerste dag van mijn IJsland-expeditie, ontdekte ik dat het schroefdraad versleten was. Maar goed, ik heb het apparaatje dan ook drie jaar lang heel intensief gebruikt.
Mijn eerste neiging na thuiskomst was naar de fotozaak te rennen om een nieuwe Pixi aan te schaffen. Maar toen bedacht ik me dat dit het moment was om eens te kijken of er ook ministatiefjes bestaan waarmee je wel in staand formaat kunt fotograferen. En ja hoor, de Pixi blijkt een grote broer te hebben, de Pixi Evo.
Balhoofd
De Pixi Evo is wat duurder (43 tegen 24 euro) en wat zwaarder (250 gram tegen 180 gram). Maar dit statief beschikt over een inkeping waardoor je het scharnier (het balhoofd, in vaktermen) helemaal opzij kunt bewegen zodat verticale foto’s mogelijk zijn. En zelfs met een redelijk zware telelens op de D5100 kantelt het geheel niet. Nou ja, net niet; het is wel aan te raden een vlakke ondergrond op te zoeken.
Wieltjes en schroeven
Er zijn nog een paar kleine verschillen. Zo heeft de Pixi Evo een wieltje dat het wat makkelijker maakt de camera erop te schroeven. Mogelijk zorgt dat er ook voor dat het schroefdraad minder zwaar belast wordt en minder snel slijt maar daar kan ik pas over een jaar of drie iets zinnigs over zeggen.
Nog een verschil: bij de Pixi Evo zet je het balhoofd vast met een aandraaischroef. Dat is anders het drukknopje van de kleine broer, maar het went snel.
Uitschuifbaar
Verder zijn bij de Pixi Evo de poten uitschuifbaar en zijn er twee standen voor de spreidhoek van de poten. Op die manier is de hoogte van de camera ten opzichte van de ondergrond nog enigszins te variëren, van ongeveer 13 tot ongeveer 22 centimeter.
Samenvattend: de kleine voordeeltjes van de Pixi Evo, en vooral dat staand formaat, zijn het extra geld en gewicht wel waard. Maar aan wie het gewoon eens wil proberen met zo’n mini-statief kan ik ook de kleine Pixi van harte aanbevelen. En voor de firma Manfrotto heb ik één klein verbeterpuntje: kijk eens naar het schroefdraad.
