Lijstjestijd: de 10 beste foto’s van 2019

Daar is-ie weer: de top-10. Het jaaroverzicht met de beste foto’s van het jaar 2019. Of nee, laat ik dat enigszins nuanceren: dit zijn de tien beste foto’s die ikzelf gemaakt heb dit jaar, naar mijn eigen bescheiden mening. En om het nog verder te nuanceren: het is en blijft een momentopname; morgen kan ik er weer heel anders over denken. Maar hoe dan ook, het zijn in elk geval tien bijzondere plaatjes.

De longlist

De keuze was weer reuze, ook in 2019. Ik maakte zo’n vijfduizend foto’s waaruit ik een longlist samenstelde waar er nog steeds bijna tweehonderd opstonden.

10 – Wolkbreuk in Roermond

Op 12 juli van dit jaar werd Nederland geteisterd door zware regen- en onweersbuien. Maar Roermond, waar reisgenoot A. en ik rondliepen op een eendaags stedentripje, leek lange tijd gespaard te blijven. We hadden dus alle tijd om door de mooie binnenstad te wandelen en zelfs het outletcenter kortstondig te bezoeken.

Op een zeker moment werd de lucht toch steeds dreigender en begonnen de eerste druppels te vallen. Bij de Stenen Brug over de Roer ontstond een dilemma: hoe lang blijf je braaf voor een voetgangersstoplicht wachten als die druppels steeds talrijker worden en aan de overkant van de straat uitnodigende overdekte terrassen zijn?

Op deze foto, luttele minuten later genomen, lijkt het water van alle kanten te komen. Dat was ook zo: al snel bleek onze schuilplaats niet bestand tegen het noodweer. Helaas was echte veiligheid, het interieur van het belendende café, niet bereikbaar zonder over een afstand van enkele meters de zondvloed te trotseren. Enfin, we hadden geen keus.

De wolkbreuk duurde slechts één biertje; daarna herstelde het weer zich razendsnel en hebben we ons de rest van de dag aangenaam verpoosd in en om de Roerstad.

9 – Scheepswerf in het blauwe uur

Ook dit jaar ben ik weer vaak tegen zonsondergang de stad in gegaan met mijn camera. Het resultaat is een schat aan foto’s van Rotterdam in de blauwe uren. Ik kies in deze hitlijst voor een plaatje van de historische scheepswerf aan de Oude Haven. Al was het alleen maar omdat die werf, de Koningspoort, bedreigd wordt in zijn bestaan.

Na een handtekeningenactie lijkt dit schilderachtige stukje Rotterdam weer even gered. Maar de toekomst blijft onzeker, dus met de keus voor deze foto wil ik mijn steun uitspreken voor alle pogingen de werf in stand te houden. Al is de jury ook te spreken over de herfstige bomen en het spiegelgladde water, alsmede details als de moderne woontoren links en de light trails rechts.

8 – Tinseltown in the rain

Op een heel andere manier dan Rotterdam is ook Leiden heel fotogeniek. Deze foto maakte ik onderweg naar een etentje met vrienden, op een regenachtige avond in januari. We zien de hoek van de Nieuwstraat en de Beschuitsteeg.

Het is bij dit soort weer een uitdaging om druppels op de lens te voorkomen. Maar het fijne van die regen is wel weer dat de straatstenen, en zeker deze kinderkopjes, er zo mooi van gaan glimmen.

7 – Toverhazelaar

Ik kijk de hele winter uit naar het begin van de fotografische lente, meestal begin april, als in rap tempo alle bomen blaadjes en bloesems krijgen. Maar er zijn ook een paar bomen en struiken die het wachten enigszins veraangenamen door in de winter al te bloeien. Mijn favoriet is de hamamelis, in het Nederlands bekend onder de sprookjesachtige naam toverhazelaar. Ook de Engelse naam is wel grappig: witch hazel.

De bloemen zijn vaak geel maar ook wel eens rood of oranje. Hieronder een close-up van een exemplaar met gele bloemen met op de achtergrond een oranje variant. Deze foto werd gemaakt op 19 januari en zeg eens eerlijk: zoveel kleur verwacht je toch niet midden in de winter?

6 – Gevederd vriendje

Ik ben niet echt een vogelaar; ik vind natuur vooral leuk als ik er een foto van kan maken. En dat lukt niet zonder de 800 mm-teletoeters waarmee sommige vogelaars op pad gaan. Mijn 300 mm-lens is niet toereikend om een ijsvogeltje op honderd meter afstand beeldvullend vast te leggen.

Gelukkig was dit roodborstje bereid om op relatief korte afstand op een tak plaats te nemen en daar ook eventjes te blijven zitten. Kijk toch eens wat prachtig, die veertjes en die gekromde pootjes. De schattigheid wordt wel gerelativeerd door de ietwat norse blik in d’ogen.

5 – Diepgang

De Parkkade in Rotterdam is een mooie locatie voor roestspotters. Om de een of andere reden liggen er vaak schepen met wat achterstallig onderhoud, wat leidt tot kleurrijke, bijna abstracte kunstwerken van corrosie, vuil en afbladderende verf. Deze scheepsromp is wel erg psychedelisch, met als hoofdtinten roze en blauw, bruine en rode roestvlekken en hier en daar een zweempje oranje en paars. En als bonus dan ook nog het “gebroken” wit op het reliëf van de getallen van het diepgangsmerk.

4 – Filmset

Lopend door mijn geboortestad Schiedam, op weg naar een gevalletje mantelzorg, kwam ik dit schilderachtige tafereeltje tegen. We kijken hier over de Lange Haven naar een pleintje genaamd de Vismarkt, omringd door historische panden. Op de achtergrond zien we museummolen De Walvisch, een van de hoogste stenen molens ter wereld.

Maar die oude zwarte Peugeot rechts in beeld maakt het plaatje pas echt tot een set voor een film over de Tweede Wereldoorlog. Alleen de vuilnisbak verstoort die illusie maar die shop ik er misschien nog wel eens af.

3 – Pelgrims

De onderstaande foto werd gemaakt op Koningsdag maar er is niets wat daar op wijst. Ik onttrok me die dag aan het Oranjegewoel om reisgenote A. (niet te verwarren met reisgenoot A., zie nummer 10) te vergezellen op een etappe van haar Pelgrimspad naar Santiago de Compostella. Het traject van Groot-Ammers naar Hardinxveld-Giessendam, om precies te zijn. Dwars door de Alblasserwaard waar het koolzaad welig tierde.

Als echte pelgrims lieten we ons niet afschrikken door de harde wind en de dreigende wolkenluchten. En in ieder geval hier, op weg naar een koffiemoment in gehucht de Donk, werd onze vastberadenheid beloond. De hemel spleet open, links en rechts geselden zware buien het vlakke land maar wij bleven, vooralsnog, droog.

2 – Noordkust

Zonsondergangen bij een wolkenloze hemel zijn vaak een beetje saai. Maar voornoemde zon laat op deze foto wel zeer fraai zijn licht schijnen op de fin-de-sieclepanden aan de noordelijke kade van het Noordereiland. Zelfs de rijen geparkeerde auto’s waar ik meestal het liefst omheen fotografeer zijn hier best decoratief.

De Erasmusbrug speelt op deze plaat nu eens een keer geen hoofdrol maar een bijrolletje. Hoewel de creatie van Ben van Berkel nog altijd overal bovenuit torent. Vanuit deze hoek is ook goed te zien dat De Harp eigenlijk een veel betere bijnaam is dan De Zwaan.

Andere interessante details zijn de meeuw op de lantaarnpaal en de havenkranen, vaag zichtbaar achter de snaren van de harp.

1 – Toevalstreffer

Sommige foto’s vereisen zorgvuldige planning, maar soms pakt ook een spontaan probeerseltje verrassend goed uit. Op een zonnige dag kwam ik langs de bouwplaats van de toren aan de Wijnhaven die eerst Bright heette en nu, om volstrekt onduidelijke redenen is omgedoopt tot OurDomain.

Door een van de mazen in het bouwhek zag ik een stapel wapeningsnetten voor betonkolommen liggen. We kijken hier door een van die netten de bouwplaats op. Roestvlekken op het staal en bouwmaterieel in de achtergrond geven wat kleur aan het abstracte beeld. Zonder het op dat moment te beseffen maakte ik de nummer 1 in dit jaaroverzicht van mijn favoriete foto’s van 2019.

Lijstjes uit andere jaren: 2016 – 2017 – 2018 – 2020 – 2021 – 2022 – 2023