Lijstjestijd: de 10 beste foto’s van 2018

Voor de derde achtereenvolgende keer stel ik een jaaroverzicht samen. Een lijstje met de, naar mijn bescheiden mening, beste tien foto’s die ik het afgelopen jaar gemaakt heb. En opnieuw blijkt dat een bijna ondoenlijke opgave. Ik heb in 2018 ongeveer 5000 foto’s gemaakt; alleen het daaruit samenstellen van de longlist (zie hieronder) was al zeer tijdrovend. En wat voor criteria moet je in vredesnaam hanteren bij het maken van de lijst?

Het belangrijkste leek me dat het een mooi divers lijstje zou worden met een mooie spreiding over seizoenen, tijdstippen en onderwerpen. Resulterend in een leuke blogpost over tien plaatjes met een verhaal. Hier zijn ze!

10 – Voorjaar bij de Plas

De gemeente Rotterdam had in een grasveld bij de Kralingse Plas een strook bloembollen gepoot. Dat resulteerde medio april in een feestelijk mengsel van geel, wit, blauw en rood. Vaag op de achtergrond zien we een bouwwerk dat je eigenlijk helemaal niet associeert met een Hollandse lente, maar met de tropische hitte van Sumatra. Toch staat dit Minangkabauhuis al vele jaren daar aan de Plas; er zit, inderdaad, een Indonesisch restaurant in.

9 – Varend flatgebouw

Voor sommige foto’s hoef je de deur niet uit. Deze is gemaakt vanuit het noodtrappenhuis van het flatgebouw waar ik woon, door mij ook weleens gekscherend aangeduid als de 3Develop Tower. Gemaakt met een 300 millimeterlens waardoor het cruiseschip Aida Prima dwars door de huizenzee van Delfshaven lijkt te varen. De geelbruine woontoren iets rechts van het midden is 16 verdiepingen hoog. De Aida komt er bijna boven uit, wat maar weer eens laat zien dat het eigenlijk varende flatgebouwen zijn, die cruiseschepen. En dan is dit nog niet eens de grootste…

8 – Dramatische luchten

Deze foto had een jaar geleden niet gemaakt kunnen worden. We kijken hier op het Amsterdam-Rijnkanaal vanaf de nieuwe fietsbrug bij Nigtevecht die op dat moment nog niet eens officieel geopend was. Het ziet er onwerkelijk uit, zoals het kanaal, hoger dan het omliggende land, met zijn bomenrijen aan weerszijden, doorloopt tot aan de horizon en wie weet er zelfs voorbij.

De wolken illustreren het gelijk van mijn beleid inzake weerberichten. De vooruitzichten moeten wel zeer belabberd zijn wil ik een voorgenomen expeditie afgelasten. En okee, deze dag moest af en toe de regenkleding aan en uit, maar we werden wel doorlopend getrakteerd op dit soort spectaculaire luchten.

7- De Klas van 2018

Natuurlijk moet er ook een dierenfoto in de lijst, maar welke? De rivierkreeft in het hoge gras? Het schaap met de grote horens? De kat bij het oorlogsmonument? Nee, toch maar dit klasje ganzen, met drie onderwijzers en vijftien scholieren, met een flinke telelens gefotografeerd in een singel in Kralingen. Bij de jonkies staan duidelijk nog niet alle snavels dezelfde kant op, bij de volwassenen trouwens ook niet.

6 – Verliefde varens

Je moet op dieren al geen menselijke gevoelens of eigenschappen projecteren, maar bij planten slaat het helemaal nergens op. En toch: ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier een mooie liefde ontluikt tussen twee jonge varens. Wat een tederheid, wat een warmte, wat een pril geluk spreekt er uit deze foto. Of, nou ja, lijkt er uit te spreken.

5 – Paddestoelen

Een van de vele kleurrijke herfstplaatjes die ik ook dit jaar weer schoot. Het is eigenlijk een soort tegenhanger van de varens op nummer 6. Ook dit lijkt een stelletje te zijn dat het leuk heeft met elkaar. En dat terwijl het verval overal om hen heen zichtbaar is in de vorm van gesneuvelde bladeren op het gazon. Maar niet getreurd: over een maand of zes is het weer lente. En voorlopig schijnt de zon.

4 – Slapen op zijn Perzisch

Er zijn veel verschillende soorten bomen maar de Albizia julibrissin, met zijn pluizige, bijna afwasborstelachtige witroze bloesems is wel een heel bijzondere. Hij heeft ook een mooie Nederlandse naam: de Perzische slaapboom. Zoals die naam al doet vermoeden komt de albizia oospronkelijk uit Azië. In Nederland zie je ‘m bijna niet maar ik heb er toch een gevonden… met dit bijna abstracte plaatje als gevolg.

3 – Zeekraal op Goeree

Ik heb in 2018 nogal wat wandelingen/foto-expedities gemaakt, in verschillende gezelschappen. Van Zeeuw-Vlaanderen tot Fryslân en van Texel tot Zuid-Limburg: ik ben tot in de verste uithoeken van de stadstaat Nederland geweest. Deze foto staat symbool voor al die tochten, vanwege de combinatie natuurschoon en activiteit die er in is vastgelegd.

Hij is niet eens zo ver van huis gemaakt: op het strand bij de Kwade Hoek op Goeree-Overflakkee waar de zeekraal welig tierde. In de rastakleuren rood, geel en groen. Op de achtergrond zien we twee medewandelaars, de Heren van D. en van D. Een derde medewandelaar, de Heer van D., is buiten beeld, hij lag net als ik op zijn buik zeekraal te fotograferen.

2 – De stad en de haven

We zijn geneigd industrie te linken aan negatieve zaken als luchtvervuiling en klimaatverandering. En terecht, maar toch blijkt op deze foto ook weer de onbeschrijfelijke schoonheid van die industrie, vooral als de schemering invalt.

Op de voorgrond zien we de wijk Schiemond; met zijn jaren tachtig-architectuur wellicht niet het mooiste stukje Rotterdam, maar die lichtjes maken veel goed. Links de Heyplaat met de Onderzeebootloods, rechts Schiedam, op de achtergrond de kranen, tanks, schoorstenen en booreilanden van Pernis, Botlek en Europoort. Daartussendoor kronkelt de Nieuwe Maas, overgaand in de Nieuwe Waterweg, met een druk scheepvaartverkeer en, links van het midden, een mysterieus gevaarte.

1 – De winter viel op een zondagochtend

De weersvooruitzichten stemden niet optimistisch: er werd wat sneeuw verwacht maar ver voor het ochtendgloren zou een warmtefront de temperaturen tot ver boven het vriespunt opjagen. Maar toen ik, kort voor voornoemd ochtendgloren, wakker werd en naar buiten keek zag ik dat de stad nog steeds een beetje wit was. Toch maar naar buiten dus om dat steeds zeldzamer wordende natuurverschijnsel vast te leggen.

Het hielp dat het zondagochtend was, op iedere andere ochtend zou de sneeuw al lang onder duizenden voetstappen gesmolten zijn. Ook de mist en de schemering dragen bij aan de bijzondere sfeer op deze foto. En dan ook nog het lichtspoor van een auto, de diagonalen van de kade, de twee bomen die naar elkaar lijken te leunen, het spiegelgladde water, het standbeeld in de verte, dat ene blaadje op de kade… Nog dezelfde avond was dit mijn kerstkaart. Een passende nummer 1 in dit jaaroverzicht van de mooiste foto’s van 2018.

Lijstjes uit andere jaren: 2016 – 2017 – 2019 – 2020 – 2021 – 2022 – 2023