Het dipje van Twitter?

Ik ben stilzwijgend begonnen met een tourtje langs de sociale media. Eerder schreef ik over Instagram en Pinterest; vandaag wil ik het eens hebben over Twitter. Het voorjaar met al die kwetterende vogeltjes is daar een passend seizoen voor.

Toptweets

En net als bij die twee eerdere artikelen wilde ik deze blogpost illustreren met mijn meest succesvolle tweets. Maar helaas hebben de statistieken van Twitter hun beperkingen. Je kunt je analytics  per periode van maximaal drie maanden bekijken. En vervolgens kun je de toptweets alleen rangschikken op aantal impressions, oftwel vertoningen (en bijvoorbeeld niet op aantal retweets of likes). De plaatjes bij deze post zijn daarom de meest vertoonde tweets van elk van de afgelopen vijf kwartalen.

Waarom scoorden juist deze zo goed? Het zijn niet mijn slechtste maar zeker ook niet per se mijn beste foto’s. In ieder geval lijkt het strooien met relevante #hashtags en @mentions wel zin te hebben.

Sedert 2010

Het Twitteraccount @franswillemblok bestaat al sinds november 2010. Maar de eerste jaren wist ik eigenlijk niet zo goed wat ik ermee aan moest. Dat schijnt vaker voor te komen; bijna twee miljard aardbewoners maakten ooit een account aan en toch zijn er maar 300 miljoen actieve gebruikers. Pas toen ik eind 2013 zzp’er werd begon ik serieus te twitteren.

Het leuke van Twitter is dat je er, anders dan bijvoorbeeld bij Facebook of LinkedIn, heel makkelijk in contact komt met mensen buiten je eigen kringetje. Er dat levert leuke dingen op. Zo heb ik al meerdere keren foto’s verkocht naar aanleiding van een tweet.

140 tekens

En die beperking van 140 tekens heeft ook zo zijn charme. Het dwingt je creatief te zijn, kort en bondig te formuleren en ieder woord en leesteken kritisch tegen het licht te houden. Het lukt mij overigens regelmatig om tweets van precies 140 tekens te boetseren. Een sport op zich.

Kortom, eigenlijk is Twitter gewoon mijn favoriete sociale medium.

Dosering

Dosering is volgens mij erg belangrijk bij het tweeten. Sommige mensen overspoelen je tijdlijn met berichten. Maar je moet je volgers niet overvoeren. Ik hou het daarom meestal op een of twee tweets per dag, die ik van te voren inplan met Tweetdeck. Al wijk ik daar wel eens van af als de actualiteit er om vraagt.

Nighttweets

Ik twitter meestal in het Nederlands maar af en toe doe ik een tweet in het Engels. Een nighttweet, gericht op de Amerikaanse markt, de wereld in gestuurd op een tijdstip dat Nederland slaapt maar het in de Verenigde Staten laat in de middag of vroeg in de avond is. Ook van te voren ingepland uiteraard; ik blijf er niet voor wakker. Opvallend genoeg wordt op die nighttweets toch vooral door mijn Nederlandse volgers gereageerd.

Instanties

Een van de fijne dingen van Twitter is dat je allerlei instanties er heel makkelijk mee kunt benaderen. Als je het met de telefoon probeert kom je meestal voor onbepaalde duur in een wachtrij terecht, waarbij “nog een ogenblik geduld alstublieft” afgewisseld wordt met krakerige muzakjes.

Maar toen ik eens bij een Rotterdams museum met een babbelverhaaltje een dubieus loterij-abonnement aangesmeerd bleek te hebben gekregen en ik daar mijn ongenoegen over tweette, had ik binnen een kwartier een reactie van zowel het museum als de loterij. En de zaak werd in der minne geschikt.

En toen ik tweette vanuit een Intercity Defect, euh, Direct, die meer dan een half uur stilstond in een weiland bij Breda, wees @ns_online me terstond op de coulante niet-op-tijd-geld-terug-regeling.

Dipje

Je zou het niet zeggen als je ziet hoeveel aandacht de media besteden aan tweets van types als Donald T. en Geert W. maar toch gaat het de laatste tijd niet zo goed met Twitter. De groei van het aantal gebruikers stagneert en stilstand is achteruitgang in de onlinewereld. Zeker als concurrerende platforms als Facebook, Instagram, Pinterest en Snapchat wel allemaal in de lift zitten.

De directie van Twitter probeert van alles om de negatieve trend om te buigen. Sommige van die maatregelen dreigen het unieke karakter van het medium aan te tasten. Zo is de limiet van 140 tekens al enigszins verzacht en gaan er hardnekkige geruchten dat men die beperking helemaal wil schrappen.

Algorithmes

En sinds kort is ook het principe van de chronologische timeline overboord gegooid. In plaats van het principe “laatste tweets eerst” zijn er nu de onvermijdelijke algoritmes geïntroduceerd. Die laten tweets zien waarvan Twitter denkt dat je ze niet wilt missen. Maar erg slim en helderziend zijn die algoritmes nog niet. Okee, je kunt ze ook uitzetten maar de meeste mensen doen dat niet en zo wordt Twitter toch een soort Facebook.

Is het een tijdelijke inzinking? Politieke partijen en voetbalclubs maken ook wel eens een crisis door om een paar jaar later weer net zo makkelijk de verkiezingen te winnen, respectievelijk landskampioen te worden. Zou zo’n cyclus ook niet kunnen bestaan voor sociale media? Ik hoop het want ik zou Twitter niet willen missen.

Benieuwd wat ik allemaal nog meer te twitteren heb? Volg me!