Deze derde wandeling uit het hopelijk ooit te verschijnen boekje De Beste Bierwandelingen van de Benelux speelt zich af in Zuid-Limburg, dat prachtige en zeer onnederlands aandoende stukje Nederland. Het is alsof ons land met een greep diep in Midden-Europa geprobeerd heeft ook een portie heuvels en vakwerkhuizen binnen te halen. Waarbij overigens ook meteen een paar interessante bieren binnen de landsgrenzen kwamen. Gulpener bijvoorbeeld.
Op de kaart kan weer gezoomd en gepand worden; klik hier voor een grotere versie.
Geschiedenis
De geschiedenis van Limburg is fascinerend. Eigenlijk had de provincie net zo makkelijk een Luxemburg-achtig ministaatje of een deel van België of Duitsland kunnen worden, als het allemaal net iets anders was gelopen. In de negentiende eeuw was Limburg eventjes een deel van Belgie en maakte het daarna enige tijd deel uit van zowel Nederland als de Duitse Bond. Pas in 1867 werd het officieel een provincie van Nederland. Maar nog steeds voelt een lang weekend Zuid-Limburg als een buitenlandse vakantie.
Slenaken
De wandeling van 19,2 kilometer begint in Slenaken, of Sjlennich, zoals het in de streektaal heet. Een halve eeuw geleden – we worden oud – bracht ik hier met mijn ouders en zus een zomervakantie door. Maar sindsdien was ik nooit meer in Slenaken geweest. Ten onrechte, want het dorp ligt op een van de mooiste plekken in het heuvelland, op slechts een halve kilometer van de Belgische grens.
Klimmen en dalen
De route loopt eerst steil omhoog, het Groote Bosch in. Nou ja, steil, voor Nederlandse begrippen dan. Als we het bos, dat helemaal niet zo groot is, uitkomen lopen we eerst over een hoogvlakte (nou ja, hoogvlakte, ook dat is relatief) en dalen dan geleidelijk weer af. Het glooiende landschap is zeer afwisselend: bossen, akkers, weiden, dorpjes en weidse vergezichten.
Geul
Even voorbij Epen steken we de Geul over, waarna we dat riviertje een tijdlang volgen. Het is voor even gedaan met de niveauverschillen; het pad volgt het dal en is daardoor vrij horizontaal. En om die reden ook vrij populair want we zijn bij lange na niet de enige wandelaars.
Bij Mechelen zijn we, na 8,2 kilometer, bijna op de helft; tijd voor een horecastop. Er zijn diverse uitspanningen in het dorp, wij ploffen neer bij De Paardenstal aan de Hoofdstraat. Overigens moet dit Mechelen niet verward worden met het gelijknamige stadje in België; dat is zeker ook een bezoek waard en komt wellicht bij een toekomstige bierwandeling aan de beurt.
Berg
Na een rondje om de kerk keren we terug naar de Geul, die we nog een paar kilometer volgen. Nadat we het riviertje zijn overgestoken volgt een steile klim en een zo mogelijk nog steilere afdaling: de Gulperberg. Dat past prima in het concept van deze bierwandelingen: veel lichaamsbeweging ter compensatie van de met het bier meegeleverde calorieën.
Gulpen is, na 12,5 kilometer wandelen, de grootste plaats die we vandaag aandoen, al is het met zijn 4000 inwoners nog steeds een dorp te nomen. Maar wel een dorp waar men in het Frans een eigen naam voor heeft bedacht: Galoppe.
Gulpener
De belangrijkste claim to fame van Galoppe is het Gulpener bier, dat tot ver buiten de provinciegrenzen geëxporteerd wordt. De brouwerij bestaat sinds 1825. In het verleden produceerde het bedrijf ook azijn en mosterd en werden er andere namen gevoerd als De Gekroonde Leeuw en De Zwarte Ruiter, maar tegenwoordig wordt er vooral bier gebrouwen in de Gulpener Brouwerij. Dit onder de slogan De Vrije Brouwer; Gulpener is een familiebedrijf dat geen onderdeel is van een van de grote concerns.
Duurzaam
Net als De Leckere, het doel van onze vorige bierwandeling, blinkt Gulpener uit in maatschappelijk verantwoord ondernemen. De brouwerij betrekt zijn duurzaam geteelde gerst bij boeren uit de regio; de hop komt uit de eigen tuin. Ook gebruikt men zoveel mogelijk duurzame energiebronnen en is er ooit zelfs een bos van vijf hectare aangeplant in de buurt van Gulpen als compensatie voor de CO2 die ondanks alle moeite toch nog uitgestoten werd. Met andere woorden: goed bezig!
Brouwlokaal
De brouwerij bevindt zich in een gebouwencomplex midden in het dorp. Een deel daarvan is ingericht met publieke functies: een winkel met een zeer breed assortiment en het Brouwlokaal, een fraai café met een groot terras op de binnenplaats. De bierkeus in het Brouwlokaal is uiteraard overweldigend; we kiezen voor een Rogge Tripel en een Gerardus Dubbel (want ook het Gerardus Wittems Kloosterbier wordt hier gebrouwen). Daar hoort natuurlijk ook een borrelplankje bij, waar behalve een aantal mooie kazen ook asperges op te vinden zijn.
Gulp
Het is, ondanks de verleidingen, aan te raden het aantal biertjes te beperken tot twee want het is nog zeven kilometer terug naar Slenaken. De route is voor het grootste deel vrij vlak want na de Geul volgen we nu een ander riviertje, de Gulp. Al moet ik tot mijn schande bekennen dat we per ongeluk een wandelpad te vroeg insloegen, waardoor onze benen toch weer een stevige beklimming en afdaling te verwerken kregen. Maar gelukkig kunnen we dat, door regelmatige oefening, wel aan.
Lees ook de andere hoofdstukken:
Op stap naar La Trappe
Lopen naar de Leckere
Bierwandelen naar Bodegraven
