Categorie: Fotografie

De Westersingel in Rotterdam in het blauwe uur voor zonsopgang met op het gras een laagje poedersuiker, euh, sneeuw

De flutwinter van ’18/’19

Nu inmiddels de magnolia’s in bloei staan is het de hoogste tijd voor mijn traditionele fotografische terugblik op de afgelopen winter. En wat een zachte winter, zeg maar gerust een flutwinter, was het… Een plekje in de warme winter-top 10, volgens het KNMI. Ik weet het, weer en klimaat zijn niet helemaal hetzelfde en je kunt niet iedere milde winterdag meteen toeschrijven aan de opwarming van de aarde. Maar erg vrolijk wordt je er niet van, als sneeuwfotograaf. Toch had ook die zachte winter van 2018/2019 een paar fotogenieke momenten. Maar je moest er wel snel bij zijn. Speldenprikje Het… Read More

Twee verschillende ministatiefjes van de firma Manfrotto in een grasveld met madeliefjes

Op stap met de Manfrotto Brothers

Drie jaar geleden kocht ik, voor een euro of twintig, een mini-statief: de Manfrotto Pixi. Een bijzonder zinnige investering, want de afgelopen jaren heb ik deze driepoot duizenden keren gebruikt. In de blauwe uren, bij het maken van HDR-foto’s en soms ook op klaarlichte dag omdat het zelfs dan vaak de scherpte van de foto’s ten goede komt. Door zijn compactheid is zo’n klein statiefje extreem stabiel. Eigenlijk zou er maar één reden kunnen zijn om een groter statief te gebruiken, namelijk als je een hoger standpunt wilt dan vlak boven de grond. Maar zelfs dan zijn er vaak muurtjes,… Read More

Een regenboog achter de Hallgrimskirkja, de iconische kerk in het centrum van Reykjavik, IJsland

Winter in Reykjavik

Terwijl Nederland genoot van een zeer vroeg beginnend voorjaar, was ik deze winter, samen met reisgenoot A. een week in Reykjavik. Het was het absoluut nog geen lente in de hoofdstad van IJsland, maar helaas ook net niet winters genoeg. Er lag ijs op meertjes, sneeuw op de bergen en hier en daar lagen grote sneeuwhopen op straat maar er viel geen nieuwe sneeuw. Enfin, dan moeten we nog een keer terug. Metropool Er is iets vreemds aan de hand met Reykjavik. De stad heeft, inclusief voorsteden, slechts 240.000 inwoners, net iets meer dan Eindhoven. Dat is overigens dan meteen… Read More

De Kraneschipbrug over de Leuvehaven bij het Maritiem Museum in Rotterdam tijdens het blauwe uur voor zonsopkomst

De ochtenden van januari

In een eerder blog vertelde ik dat de vroegste zonsondergang, de eerste mijlpaal op weg naar de lente, al op 12 december plaatsvindt. De laatste zonsopkomst (niet de allerlaatste natuurlijk, maar de minst vroege) valt pas tweeënhalve week later, namelijk op 30 december. De onderstaande grafiek laat het zien: op die dag komt de zon in Rotterdam – en in de rest van het land is het niet veel vroeger of later – om 8.50 boven de horizon. Ochtendexpeditie Zonsopkomst om tien voor negen; dat betekent dat je in januari niet extreem vroeg hoeft op te staan om het blauwe… Read More

Houten wandelbrug door het getijdengebied langs de Oude Maas bij het Ruigeplaatbos in Hoogvliet

Terug naar Hoogvliet

De Rotterdamse wijk Hoogvliet, gelegen op ruim tien kilometer van de Coolsingel, is de moeder aller slaapsteden. Ik woonde er van mijn nulde tot mijn tweeëntwintigste. En erg enthousiast was ik daar niet over, to put it mildly. Een stadje met veertigduizend inwoners, maar zonder theater, bioscoop of andere vormen van cultuur en uitgaansleven. En met architectuur uit de rampdecennia zestig, zeventig en tachtig waar ik ook al niet blij van werd. Roots Ik kom bijna nooit meer in Hoogvliet; er woont ook bijna niemand meer die ik ken. Maar af en toe moet je toch eens terug naar je… Read More

Foto gemaakt op een vroege winterochtend van de kubuswoningen in Rotterdam met een ontsierende witte bestelbus er voor

De Vloek van de Witte Bestelbus

Iedere fotograaf kent ‘m: de Vloek van de Witte Bestelbus. Nou ja, iedere stads- en architectuurfotograaf in ieder geval. Bij portret-, voedsel- of macrofotografie, om maar eens wat te noemen, heb je er minder last van. Curse In het Engels klinkt het zo mogelijk nog dreigender: the Curse of the White Van. Ik heb het over het verschijnsel dat heel veel potentieel prachtige foto’s worden verknald doordat er een witte bestelbus geparkeerd staat op een plaats waar je ‘m liever niet wil hebben. Sick man! Irritant Natuurlijk zijn er ook busjes in andere kleuren. Om maar te zwijgen van motorvoertuigen… Read More

Veld met zeekraal in de rastakleuren rood, geel en groen bij het strand van de Kwade Hoek op Goeree-Overflakkee, met twee wandelaars op de achtergrond

Lijstjestijd: de 10 beste foto’s van 2018

Voor de derde achtereenvolgende keer stel ik een jaaroverzicht samen. Een lijstje met de, naar mijn bescheiden mening, beste tien foto’s die ik het afgelopen jaar gemaakt heb. En opnieuw blijkt dat een bijna ondoenlijke opgave. Ik heb in 2018 ongeveer 5000 foto’s gemaakt; alleen het daaruit samenstellen van de longlist (zie hieronder) was al zeer tijdrovend. En wat voor criteria moet je in vredesnaam hanteren bij het maken van de lijst? Het belangrijkste leek me dat het een mooi divers lijstje zou worden met een mooie spreiding over seizoenen, tijdstippen en onderwerpen. Resulterend in een leuke blogpost over tien… Read More

Close-up van een bolder tussen de kasseien op de kade van de Wilhelminapier in Rotterdam met op de achtergrond een vuurrode zonsondergang boven Charlois

De vroegste zonsondergang en de kortste dag

De kortste dag: het is, ieder najaar weer, een stip aan de horizon. Vanaf 21 december gaan de dagen weer lengen. Maar eigenlijk zit het nog iets ingewikkelder in elkaar. De vroegste zonsondergang is namelijk meer dan een week vóór de kortste dag. En dat is goed nieuws. Voorbode van de lente Dit wordt een opbeurende post voor iedereen met een winterdepressie. En eigenlijk voor iedereen die hartstochtelijk naar het voorjaar verlangt. Zelf kan ik een beetje sneeuw en ijs nog wel waarderen, maar met het gekwakkel en de duisternis waar de winter in onze streken mee gepaard gaat heb… Read More

Bijna abstract en veelkleurig beeld van de bladeren van een amberboom (liquidambar styraciflua) in de herfst

Liquidambar styraciflua, roepnaam: de amberboom

Vreemd genoeg is-ie me vorig jaar in de herfst voor het eerst echt opgevallen en nu zie ik ‘m ineens overal: de amberboom oftewel de liquidambar styraciflua. Tijd voor een fotografische hommage aan deze moeder aller herfstbomen. Amerika De amberboom komt oorspronkelijk uit het zuidoosten van de Verenigde Staten, ruwweg uit de driehoek New York – Houston – Orlando. Daarnaast groeit de styraciflua van oorsprong ook in wat hoger gelegen gebieden in Midden-Amerika. Kauwgomballenboom In Amerika hebben ze een hele reeks verschillende namen voor de amberboom. Ik citeer Wikipedia: American sweetgum, American storax, hazel pine, bilsted, redgum, satin-walnut, star-leaved gum… Read More

Lange rechte weg met bomenrij en een boerderij in de Noordoostpolder

Wandelen in de Noordoostpolder

De Noordoostpolder is niet de eerste plek waar je aan denkt als bestemming voor een dagje uit. En met zijn lange rechte wegen lijkt de in 1942 drooggevallen polder al helemaal geen leuke plek om te wandelen. Maar je weet het natuurlijk pas zeker als je het een keer probeert. Dus reisde ik op 24 oktober jongsleden met partner-in-crime A. naar de polder voor een rondje langs drie bezienswaardigheden: Schokland, Nagele en Urk. Planning Op één dag met het openbaar vervoer van Rotterdam naar de polder en weer terug, en ook nog wandelend een paar dingen bekijken, dat vereist een… Read More