Boven aan De Rotterdamse Trap: een wereld op zich
De Trap, Rotterdams succesvolle tijdelijke toeristenattractie, is weer afgebroken, maar gelukkig hebben we de foto’s nog. In vijf weken tijd klommen 368.611 mensen de 180 treden naar boven over het bouwwerk van hout en steigerpijp, een idee van mijn gewaardeerde ex-collega Winy Maas. Al valt niet uit te sluiten dat het er in werkelijkheid net iets minder zijn, want zelf ben ik vier keer naar boven geweest en ik ben waarschijnlijk al die keren meegeteld.
Uitdaging
Het is wonderlijk: zet een trap en een roltrap naast elkaar en iedereen neemt de laatste, ook al gaat het om een hoogteverschil van een paar meter. Maar bouw een trap naar het dak van het negen verdiepingen hoge Groothandelsgebouw en het wordt een uitdaging, die iedereen, die maar een beetje ter been is, graag aangaat. Ik ken zelfs een meisje van drie dat geheel op eigen beentjes boven is gekomen. Als project om mensen meer te laten bewegen is De Trap dus ook al geslaagd.
Alpe d’Huez
Een journalist van de Volkskrant, die helemaal uit Amsterdam was gekomen om het bouwwerk te zien, schreef over de klim als een verbroederende ervaring, een soort aankomst op de Alpe d’Huez. Een treffende omschrijving, want het schept toch een band, het leveren van zo’n prestatie.
En, zoals wel vaker bovenop een berg, is het uitzicht geweldig. Het Groothandelsgebouw is dan wel niet zo hoog, maar met zijn 33 meter hoog genoeg om boven de meeste omliggende gebouwen uit te steken.
Sedum en koper
Hieronder zien we bijvoorbeeld het Oude Westen en daarachter een deel van de Rotterdamse skyline met onder andere de Euromast en het Erasmus MC. Op de voorgrond het sedum dat welig tiert op het dak, omlijst door de dakrand van gepatineerd koper.
Staal en glas
Aan de noordkant wordt de aandacht vooral getrokken door het staal en glas van het nieuwe Centraal Station, dat vanuit deze hoek wel wat weg heeft van een Westlands kassencomplex. Daarachter de wijk Blijdorp en aan de horizon de torens van Zoetermeer, Delft en Den Haag.
Tweederopbouw
Zelf heb ik vooral ook foto’s gemaakt van het Groothandelsgebouw zelf. Dat is tenslotte niet voor niets op nummer 1 terechtgekomen in mijn Wederopbouw top 10. Het dak van het gebouw is een wereld op zich, een soort park met pleinen, bankjes, groenperken, terrasjes en paviljoentjes. Hier is de Tweederopbouw, de door Winy Maas gepropageerde ingebruikname van de daken van Rotterdam, eigenlijk al voltooid.
Rijkdom aan details
Wat een geweldig gebouw heeft Maaskant hier in de jaren vijftig toch neergezet. Wat een rijkdom aan details en wat ligt het er, sinds de restauratie van een paar jaar geleden mooi bij.
What’s in a name?
En wat wonderlijk dat Rotterdamse architecten zo vaak Maas in hun naam hebben, doch dit terzijde.
Zonsondergang
Eigenlijk zou het dak altijd publiek toegankelijk moeten zijn. De Zon zien ondergaan vanaf het Groothandelsgebouw, dat is toch een ervaring die iedere toerist die de stad bezoekt zou moeten kunnen meemaken.
De Pot
Nu de Trap wordt afgebroken, de steigers weer op bouwplaatsen komen te staan en het hout verwerkt wordt tot bankjes, is het wachten op het Collectiegebouw, bijgenaamd De Pot. Dat is ook een ontwerp van Winy Maas’ bureau MVRDV. En er zit ook een Trap in.
